Haus Ohne Eigenschaft

Haus Ohne Eigenschaft is het tweede huis van architect O.M. Ungers wat hij heeft ontworpen voor hem en zijn gezin. Het pand in gelegen in de Duitse stad Keulen

In alle ruimtelijke aspecten van het huis was Ungers op zoek naar een objectieve architectuur in haar zuiverste vorm.

Hij heeft geprobeerd het huis zo min mogelijk eigenschappen te laten hebben. De enige eigenschappen die het huis bezit vindt men in de geometrie, de omvang en de proporties van het huis. De enige manier waarop het huis eenvoudig te omschrijven is, is kubusvormig en wit. Verder heeft het huis nagenoeg geen eigenschappen. De schil is glad en abstract en er is geen nuance of verhaal te vertellen.

‘Het beweegt zich niet en niets is verborgen. Alleen hetgeen wat zichtbaar moet zijn, wordt plotseling geopenbaard.’

Dit huis was voor Ungers een markering het einde van zijn opgedane kennis en ervaringen als architect zijnde. Het is een samenvatting van al zijn kwaliteiten.

Het resulteerde in een huis zonder zichtbare details waarbij het een woning zonder voetstuk, geschiedenis, koof of zolder is geworden.

Het kavel heeft ook een kenmerkende verdeling. Via een laan langs een pergola komt je langs een groen gedeelte van de tuin met een afmeting van 20 x 30 meter. Dit natuurlijke deel scheid, samen met een hoge taxus haag, de achterliggende eigendommen van de openbare weg. Het tweede deel bestaat uit een steenachtig gebied wat scherp gescheiden is van het groene gebied. Op dit stenen deel is het huis gebouwd als zijnde op een stenen podium in het groene omliggende gebied.

Zichtlijnen door het gebouw heen

In totaal heeft het huis twaalf toegangen naar de begane grond van het huis. De architect heeft bewust afgezien van de traditionele hiërarchie tussen een in- en uitgang en heeft omwille van de abstractie en puurheid ervoor gekozen om de toegangen geheel rondom te plaatsen.

12 toegangen maken het onduidelijk waar de entree zich bevindt

Ook de voor en achtergevel zijn identiek. Dit geldt ook voor de zijgevels.  Dit zodat er geen voor of achter is en ook geen links of rechts.

In de 1,35 meter dikke wanden die binnen van buiten  scheiden zijn de noodzakelijke nutsvoorzieningen en ondersteunende faciliteiten zoals de kasten, garderobe, toiletten, opslagruimten en trappen verwerkt.

Net als Louis Kahn gaf Ungers de holle ruimtes een functie

Op deze manier gaat er functioneel niks verloren terwijl de lounges nog wel als intacte ruimtes gezien worden. Hierdoor gaat in de plattegrond niks van het beeld verloren.